Niewątpliwie w związku z krytyczną sytuacją kadrową w tym sądzie decyzja Anny Dalkowskiej o delegowaniu Sebastiana Petlika przyczyniła się do pogorszenia warunków pracy i sparaliżowała możliwość rozpoznawania spraw w Wydziale Cywilnym. Jednocześnie decyzja o podziale całego referatu sędziego Sebastiana Petlika, w związku z dalszym pełnieniem przez niego funkcji prezesa Sądu Rejonowego w Sulęcinie, jest całkowicie niezrozumiała.
W opinii Rzecznika taki stan rzeczy narusza prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd, gwarantowane przez art. RPO prosi Ministra Sprawiedliwości m. Komisja Europejska skierowała do Trybunału Sprawiedliwości skargę ws. Choć sąd w r. Doszło bowiem obiektywnie do naruszenia prawa, które daje pierwszeństwo dziedziczeniu określonemu przez spadkodawcę w testamencie przed spadkobraniem ustawowym.
A powodem uchybienia było nieujawnienie testamentu przez osoby uczestniczące w postępowaniu spadkowym w r. Dlatego wtedy sąd - nie wiedząc o testamencie — zgodnie z prawem zastosował ogólny tryb ustawowy. To zaś wymaga naprawienia w imię prawa, a jedyną drogą jest skarga nadzwyczajna.
Jesteś tutaj
W r. Sąd Rejonowy stwierdził nabycie spadku po zmarłym w r. Rozstrzygnięcie uprawomocniło się wobec niezłożenia apelacji. Mężczyzna powołał się na testament, sporządzony w r. Testament został otwarty i ogłoszony na posiedzeniu Sądu Rejonowego w r. Sąd wskazał, że nie była kwestionowana ważność testamentu. Zarazem uznał, że syn, wnioskujący o zmianę prawomocnej decyzji o spadku, nie dochował terminu przewidzianego w art.
To przesądziło o niemożliwości uwzględnienia wniosku. Nie złożono apelacji.
M.P.2007.11.110
Rzecznik wnosi, by SN orzekł co do istoty sprawy i stwierdził nabycie spadku przez syna zmarłego. W przypadku uznania przez SN, że charakter sprawy wymaga postępowania przed sądem, wnosi o zwrot sprawy sądowi I instancji. Postanowienie Sądu Rejonowego z r.
Zgodnie z art. Stosownie do § 2 tego artykułu dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje dopiero wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy, albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą. Ustawa daje zatem pierwszeństwo porządkowi dziedziczenia określonemu przez spadkodawcę w testamencie.
- Narażanie dzieci na niebezpieczeństwo.
- Włamaj się na telefon z Androidem z moim telefonem komórkowym.
- Prywatność w internecie.
Stwierdzenie nabycia spadku, wynikające z postanowienia sądowego, powinno honorować wolę spadkodawcy, wyrażoną w ważnym testamencie. Jeśli postanowienie sądu ws. A z testamentu jednoznacznie wynika, że spadkodawca do całego spadku powołał swego syna, przeznaczając mu cały majątek. Nie ujawniono żadnej przyczyny mogącej być podstawą uznania nieważności tego testamentu. Strony uczestniczące w rozprawie w r. Tym samym zaskarżone postanowienie Sądu Rejonowego rażąco narusza art. Pomijając zawarte w tych przepisach wskazania, w sposób nieuprawniony przyznał prymat dziedziczeniu ustawowemu.
Uchybienie to ma charakter ewidentny, oczywisty, jasny i bezsporny. Zarazem RPO zaznacza, że nie powinno być poczytane jako zarzut błędnego stosowania prawa pod adresem Sądu Rejonowego. Do naruszenia prawa doszło bowiem wskutek nieujawnienia przez osoby uczestniczące w pierwotnym postępowaniu spadkowym faktu sporządzenia testamentu notarialnego z r. W ocenie Rzecznika w takiej sytuacji sąd nie miał szans na wydanie postanowienia zgodnego z prawem materialnym.
Nie ma to jednak żadnego wpływu na ocenę ustawowej podstawy skargi nadzwyczajnej. W tym zatem przypadku skarga nadzwyczajna, jako najdalej idący środek zaskarżenia zapadających w postępowaniu cywilnym prawomocnych orzeczeń sądowych, w sposób zastępczy realizuje funkcję korekty postanowienia spadkowego, właściwą instytucji wprost przewidzianej przez ustawodawcę w art. W realiach tej sprawy nie może być ona jednak wdrożona wobec braku realizacji przez uczestników pierwotnego postępowania spadkowego wymogów formalnych.
W ocenie Rzecznika w tej konkretnej sytuacji - w istocie dotyczącej relacji rodzinnych między uczestnikami prawomocnie zakończonego postępowania spadkowego - istotnym korelatem sprawiedliwości społecznej pozostaje nakaz oddania należytego szacunku zmarłemu spadkodawcy, poprzez zagwarantowanie w granicach prawa materialnego realizacji jego ostatniej woli. Kierując się uchwałą z 23 stycznia r. Rzecznik Praw Obywatelskich składa w tej sprawie skargę nadzwyczajną do Sądu Najwyższego. Tylko tak można bowiem naprawić błąd sądu, który uszczuplił prawa majątkowe wdowca, a zarazem zawyżył je wobec dalszych spadkobierców rodzica i siostrzeńca.
Różnego rodzaju błędy sądów w postanowieniach spadkowych są przedmiotem dużej części ponad 60 dotychczas złożonych skarg nadzwyczajnych Rzecznika. Nikt nie złożył apelacji, postanowienie uprawomocniło się. Wniosek osoby potencjalnie zainteresowanej dziedziczeniem po mężu spadkodawczyni, dotyczący zmiany postanowienia spadkowego, też został prawomocnie oddalony. A skarga o stwierdzenie niegodności z prawem tego postanowienia spadkowego została odrzucona przez Sąd Najwyższy. Zaskarżone postanowienie nie może być uchylone lub zmienione w trybie innych nadzwyczajnych środków zaskarżenia. Uchybienie sądu jest rażące i oczywiste, zauważalne bez pogłębionej analizy.
Z uchybieniem tym pozostaje w związku rażące naruszenie Kc. Skoro sąd stwierdził nabycie spadku przez małżonka spadkodawczyni w części zaniżonej, to jednocześnie zawyżona część spadku przypadła pozostałym spadkobiercom: rodzicowi i synowi siostry zmarłej. Według przepisów udziały przysługujące krewnym spadkodawcy jego rodzicom, rodzeństwu i zstępnym rodzeństwa łącznie wynoszą połowę całości spadku - bez względu na to, ilu krewnych i z którego kręgu będzie dziedziczyć. Tymczasem na podstawie zaskarżonego postanowienia dalsi krewni spadkodawczyni nabyli spadek w łącznej wysokości stanowiącej dwie trzecie spadku.
Uchybienie wynika z faktu, że sąd ograniczył się do uwzględnienia zgodnego wniosku stron, bez zbadania rzeczywistego stanu prawnego. A już sam pierwotny wniosek wadliwie określał wielkość udziałów przypadających poszczególnym spadkobiercom. Sąd ten błąd powielił. Tym samym rażąco uchybił przepisom, które obligowały go do zbadania sposobu dziedziczenia z urzędu, szczególnie pod kątem zgodności z przepisami prawa materialnego - niezależnie od tego, na co wskazywali uczestnicy postępowania.
Doprowadziło to do sytuacji, w której postanowienie spadkowe jest sprzeczne z rzeczywistym stanem prawnym. W efekcie spadkobiercy są w stanie niepewności prawnej co do wielkości przysługujących im praw spadkowych, a w konsekwencji - co do możliwości swobodnego dysponowania udziałami spadkowymi.
Dlatego wyeliminowanie wadliwego postanowienia leży w interesie wszystkich spadkobierców - również tych, którym sąd przyznał wyższy udział spadkowy niż wynikający z ustawy. Sąd naruszył także konstytucyjne zasady zaufania do państwa i bezpieczeństwa prawnego, wywodzone z art.
Bardzo się cieszę, że Pana misja budowania nowoczesnego i otwartego na potrzeby społeczne samorządu adwokackiego zyskała akceptację środowiska. Jako Rzecznik Praw Obywatelskich, uważam, że istnieje dzisiaj szczególna potrzeba integracji środowiska prawniczego, które odgrywa niezwykle istotną rolę w ochronie praworządności i praw obywatelskich — pisze RPO. List w załączeniu. Tym samym komornik, który ma status obwinionego w postępowaniu dyscyplinarnym - a także jego obrońca, pokrzywdzony czy Krajowa Rada Komornicza - zostali pozbawieni możliwości złożenia kasacji.
Posiedzenia
Prawo to przysługuje zatem radcom prawnym, adwokatom, notariuszom. Pozbawienie zwłaszcza obwinionego komornika możliwości wniesienia kasacji narusza gwarantowane konstytucyjnie prawo do sądu art. A komornik legitymuje się wszak odpowiednią wiedzą prawniczą i nie ma przeszkód by pozbawiać go podstawowych uprawnień procesowych. Swoboda ustawodawcy kształtowania procedur nie oznacza dopuszczalności wprowadzania rozwiązań arbitralnych, które bez istotnych racji ograniczają prawa procesowe strony, których realizacja stanowi przesłankę prawidłowego i sprawiedliwego rozstrzygnięcia sprawy — wskazywał Trybunał Konstytucyjny.
Jest to Pan X uzyskał w r. Odwołała się ona jednak i sprawa została rozstrzygnięta wyrokiem sądu I instancji dopiero w r. Pan X wnosił w apelacji o powiększenie należnej mu kwoty o odsetki ustawowe za opóźnienie. Sąd II instancji oddalił jednak apelację, mimo że roszczenie powoda o odsetki uznał za należne. W pisemnym uzasadnieniu stwierdził natomiast, że był to po prostu błąd sądu I instancji — trzeba go sprostować, a nie zajmować się sprawą od nowa.
| Rzecznik Praw Obywatelskich
Sąd tak zrobił w styczniu r. Wtedy pozwana pani Z zaskarżyła to postanowienie. I sąd się z tym zgodził — oddalił wniosek o sprostowanie wyroku, a do tego zasądził od pana X na rzecz pani Z zł tytułem kosztów postępowania zażaleniowego. Rzecznik Praw Obywatelskich dostrzega na gruncie niniejszej sprawy dwie przesłanki sformułowane przez ustawodawcę w art. Zatem jest to przepis adresowany do sądu odwoławczego, przesądzający o tym, w jaki sposób ma on rozstrzygnąć sprawę, jeżeli stwierdzi, że apelacja jest bezzasadna.
O jego naruszeniu można mówić wtedy, gdyby sąd odwoławczy stwierdził, że apelacja jest zasadna, a jej nie uwzględnił zob. Na gruncie niniejszej sprawy mamy do czynienia właśnie z taką sytuacją: Sąd Okręgowy stwierdził, że apelacja powoda jest zasadna w części, w jakiej odnosi się do kwestii odsetek ustawowych za opóźnienie od zasądzonej kwoty, a mimo to apelację oddalił w całości. Tak też Sąd Rejonowy orzekł w zaskarżonym nakazie zapłaty z dnia 13 czerwca r.
Mając na uwadze powyższe, zarzut naruszenia art. Co istotne, obowiązek zapłaty odsetek wiąże się z samym faktem opóźnienia i dla jego powstania nie jest wymagane wystąpienie jakichkolwiek innych przesłanek por. Jednocześnie więc można przyjąć, że stwierdzone uchybienia nie są wynikiem odmiennej interpretacji przepisów prawa. Szczucki Krzysztof. W: Ustawa o Sądzie Najwyższym. Wolters Kluwer Polska, Ponadto, w ocenie Rzecznika, ich kwalifikowany charakter wiąże się z negatywnymi skutkami wywołanymi bezpośrednio w sferze praw majątkowych powoda chronionych w art.
Wskazany przepis stwarza konstytucyjną gwarancję ustanowienia procedur i środków prawnych zapewniających ochronę własności oraz innych praw majątkowych zob. Zaskarżone orzeczenie Sądu Okręgowego w Zamościu w istocie pozbawiło powoda uprawnienia do żądania odsetek ustawowych od zasądzonej w pierwszej instancji kwoty Tym samym w sferze praw majątkowych powoda doszło do uszczerbku. Dodatkowo powód został obciążony kosztami postępowania zażaleniowego w kwocie złotych, ponieważ działając w zaufaniu do sądu, wystąpił z bezzasadnym wnioskiem o sprostowanie wyroku, o czym mowa poniżej.
Sąd Okręgowy podjął próbę naprawienia stwierdzonego błędu, powołując się na instytucję sprostowania wyroku, przewidzianą w art. Niemniej jednak, wykładnia tego przepisu przyjęta przez sąd II instancji w istocie doprowadziła do rażącego naruszenia prawa. Sąd odwoławczy stwierdził bowiem, że wadliwość wyroku wydanego w pierwszej instancji, polegająca na nie zasądzeniu na rzecz powoda odsetek ustawowych za opóźnienie powinna zostać naprawiona w drodze sprostowania wyroku, tj. Nie ulega wątpliwości, że sprostowanie wyroku ma służyć usunięciu niedokładności, naprawieniu błędów pisarskich lub rachunkowych czy też sprostowaniu innych oczywistych omyłek.
Wymienione w hipotezie art. Nie jest dopuszczalne w tym trybie doprowadzenie do jakiejkolwiek ingerencji w przedmiotowy lub podmiotowy aspekt zapadłego wyroku.