Pomimo tej separacji i wrogości Snape'a do męża Lily - Jamesa Pottera , nadal ją kochał przez resztę swojego życia. Snape pomimo tego, że doniósł o przepowiedni o chłopcu, który pokona Lorda Voldemorta , Czarnemu Panu, nie chciał, by stało się coś Lily, dlatego też w przypływie rozpaczy udał się do Dumbledore'a i doniósł mu o planach Lorda Voldemorta , prosząc jednocześnie o ukrycie Potterów.
W ramach podziękowania obiecał dozgonną wdzięczność i lojalność. Od tego czasu Snape stał się oddanym agentem działającym pod przykrywką Śmierciożercy , jako jeden z członków Zakonu Feniksa. Snape był zdruzgotany gdy dowiedział się o śmierci Lily.
- Jak śledzić telefon komórkowy Zadzwoń do Niemiec?
- Najlepszą własnością tych aplikacji szpiegowskich jest to, że jest niewykrywalny;
- Jesteś tutaj.
- Baltic University Programme?
- Połączenia lub wiadomości SMS?
- Dowiedz się, jakie jest sześć lepszych sposobów na mapę pokrycia komórek szpiegowski!
- Weź udział w castingu do 10. edycji Top Model!.
Od tego momentu zgodził się pomóc Dumbledore'owi chronić jej syna i walczyć z Lordem Voldemortem. Zażądał jednak, aby jego uczucia do Lily pozostały w tajemnicy. Dumbledore się zgodził i nigdy nie powiedział nikomu, dlaczego tak naprawdę Snape zmienił front. Na podstawie wspomnień zmarłego profesora Harry dowiedział się, że Dumbledore został dotknięty potężnym przekleństwem rzuconym na pierścień Marvolo Gaunta , jeden z horkruksów Voldemorta, przed rozpoczęciem szóstego roku Harry'ego w Hogwarcie.
Chociaż ogromna wiedza Snape'a na temat czarnej magii pozwoliła mu spowolnić śmiertelne działanie klątwy, nie cofnęła jej zupełnie, co koniec końców doprowadziłoby do śmierci Dyrektora. Dumbledore , wiedząc, że Voldemort nakazał Draco zabicie go, poprosił Snape'a, żeby to on go zabił, aby oszczędzić duszę chłopca i zapobiec jego własnej, powolnej i bolesnej śmierci.
Początkowo Snape był niechętny wykonać to zadanie, jednakże Dumbledore sugerował mu, że taki rodzaj zamachu, nie doprowadzi do zniszczenia ludzkiej duszy, jak może być w przypadku morderstwa z premedytacją. Ostatecznie Severus zgodził się zrobić tak, jak sugerował mu dyrektor. Wspomnienia Snape'a dostarczyły Harry'emu informacji niezbędnych do ostatecznej porażki Lorda Voldemorta. Dzięki otrzymanym wspomnieniom Harry w końcu zrozumiał, postępowanie Severusa Snape'a, jak również dowiedział się, że on sam jest horkruksem Czarnego Pana.
Wspomnienie to zostało przekazane Harry'emu na polecenie Dumbledore'a , pomimo iż nauczyciel tego nie rozumiał. Podczas ostatecznego pojedynku pomiędzy Harrym i Lordem Voldemortem , Harry w końcu powiedział mu, że Snape był w rzeczywistości człowiekiem Dumbledore'a , który wszystko co robił, robił z miłości, której Voldemort nigdy nie mógł pojąć. Młody czarodziej przyznał również Czarnemu Panu, że popełnił błąd, zabijając Snape'a, ponieważ to nie on, a Draco Malfoy był prawowitym panem Czarnej Różdżki.
Przypomniał również Czarnemu Panu, że w czasie walki w Dworze Malfoya rozbroił młodego Ślizgona i tym sposobem ostatecznie to właśnie on — Wybraniec, stał się jej prawowitym właścicielem. Portret Snape'a nie został automatycznie umieszczony w gabinecie dyrektora , ponieważ w trakcie bitwy o Hogwart stracił swój urząd.
Jednakże Harry Potter, pomimo lat niechęci i nienawiści, w celu pokazania zrozumienia dla zmarłego profesora zrobił wszystko, aby portret Severusa ostatecznie zawisł wśród podobizn innych dyrektorów [13]. Po śmierci Snape'a znana z ciętego języka Rita Skeeter napisała biografię Snape: łajdak czy święty? Albus Severus Potter , drugi z synów Harry'ego Pottera otrzymał swoje imiona na cześć dwóch dyrektorów Hogwartu. Dowiedział się tego w czasie podróży na stację Kings Cross , kiedy to wyraził ogromną obawę, że zostanie przydzielony do Slytherinu.
Wtedy też poznał historię swoich imion i dowiedział się, że jeden z jego imienników był Ślizgonem oraz najdzielniejszym człowiekiem, jakiego kiedykolwiek znał jego ojciec. W wyniku działań Scorpiusa Malfoya i Albusa Pottera , którzy cofnęli się w czasie zmienił się bieg wydarzeń. Ich celem było powstrzymanie Cedrika Diggory'ego przed dotarciem na cmentarz w Little Hangleton i uratowanie mu życia.
Menu główne
Najpierw przeszkodzili mu w pierwszym zadaniu Turnieju Trójmagicznego, a gdy to nie poskutkowało upokorzyli go w drugim zadaniu. W efekcie Cedrik nie wygrał Turnieju i przeżył, ale z powodu upokorzenia stał się śmierciożercą, a później, podczas Bitwy o Hogwart zabił Neville'a. Skutkiem tych wydarzeń była śmierć Harry'ego Pottera i zwycięstwo Voldemorta. W nowej rzeczywistości Severus Snape przeżył wojnę, ale z nieznanych przyczyn wrócił do nauczania eliksirów, a rolę dyrektora przejęła po nim Dolores Umbridge.
Nikt nie dowiedział się o jego prawdziwym udziale w wojnie, co pozwoliło mu na ukrywanie Hermiony Granger i Rona Weasleya. W roku został odwiedzony w klasie przez Scorpiusa Malfoya. Snape na początku mu nie wierzył, gdy uczeń zaczął go prosić o pomoc, twierdząc, że nauczyciel działa dla Dumbledore'a. Zmienił jednak zdanie, kiedy Scorpius wspomniał o miłości Severusa do Lily Potter. Po tym nauczyciel zaprowadził go do kryjówki w korzeniach wierzby bijącej, gdzie ukrywali się Ron i Hermiona.
Scorpius wyjaśnił im całą sytuację, opowiedział o innej rzeczywistości i ich podróżach w czasie. Następnie wszyscy cofnęli się w czasie do pierwszego wyzwania, a na miejscu Hermiona powstrzymała Albusa Pottera przed interwencją w działania Cedrika. Po pięciu minutach wrócili do teraźniejszości, w której nadal rządził Voldemort. Trafili jednak do Zakazanego Lasu, więc natychmiast namierzyli ich dementorzy. Ron i Hermiona oddali się istotom, które wyssały z nich dusze. Pozostali nie byli poszukiwani, więc zyskali możliwość ucieczki.
Jednak zaraz potem trafiła na nich Dolores Umbridge, która wiedziała, że byli Hermioną i Ronem, więc domyśliła się o ich zdradzie.
Weź udział w castingu do 10. edycji Top Model!
Została jednak natychmiast ogłuszona przez Severusa, ale zaraz potem pojawili się kolejni dementorzy. Snape wyczarował patronusa, który zapewnił drogę ucieczki Scorpusowi. Sam jednak został schwytany przez dementorów, a ci wyssali jego duszę. Dzięki jego poświęceniu udało się przywrócić rzeczywistość [15]. Severus Snape był chudym człowiekiem o bladej skórze, żółtych zębach, haczykowatym nosie oraz ciemnych, penetrujących oczach przypominających tunele.
Ubierał się zazwyczaj w powłóczyste, czarne szaty, które łopotały złowieszczo, gdy przechodził korytarzami szkoły. Mrocznego i zaniedbanego wyglądu dopełniały półdługie, przetłuszczone włosy koloru czarnego. Na ramieniu nauczyciela widniał Mroczny Znak , podkreślający jego przynależność do śmierciożerców i oddanie Czarnemu Panu. Włosy nastoletniego Snape'a również były długie i tłuste.
Był niższego wzrostu niż Syriusz Black [16]. Snape miał silną, autorytatywną osobowość. Przez cały czas mówił miękkim głosem, z wyjątkiem momentów, gdy tracił cierpliwość.
Osobowość Severusa Snape'a przedstawiała czarodzieja jako osobę skomplikowaną i wycofaną, która przytłoczona była wieloma złożonymi emocjami, których nigdy w pełni nie ujawniała. Z tego też powodu Snape mógł wydawać się zimny, cyniczny, złośliwy i sarkastyczny. Miał skłonności do obrażania uczniów i nie skąpił tych, których nie lubił. Szczególnie pogardzał Gryfonami , uważając ich za aroganckich i wymagających uwagi. Opisy jego interakcji społecznych jako dziecko sugerują, że miał niskie zdolności interpersonalne oraz mógł cierpieć z powodu depresji.
Jako dziecko mroczna normalność podmiejskich dzielnic klasy robotniczej, zmieszana z jego ojcem pochodzenia mugolskiego , wywołała u niego pogardę dla zwyczajności. Snape był samotnym mężczyzną bez przyjaciół. W swoim wczesnym życiu był niepewny, bezbronny i pragnął być częścią czegoś ważnego. To pragnienie było powodem, które przyciągnęło go do kręgu popleczników Lorda Voldemorta.
Gorycz i poczucie gniewu Snape'a wobec świata pogarszały się jeszcze bardziej przez prześladowanie, które przeżył w szkole. Snape nie przepadał za mugolami , przypuszczalnie z powodu jego kwaśnego doświadczenia z ojcem i Petunią Evans , ale nie zachowywał się źle w stosunku do mugolskich rodziców swoich uczniów. Bardzo głęboko żałował, że poprzez swoje relacje ze śmierciożercami i zmianę światopoglądu zepsuł swoją przyjaźń z Lily i bronił Hermiony Granger , kiedy Fineas Black nazywał ją szlamą.
Był indywidualistą, który uważał okazywanie emocji za słabość.
Jako mistrz oklumencji potrafił doskonale kontrolować i ukrywać swoje myśli i emocje, co pozwoliło mu zachowywać dystans. Miał jednak swoje ograniczenia i nie był w stanie pozbyć się wybuchowego temperamentu, zwłaszcza gdy chodziło o osobę Harry'ego Pottera.
- Wygląd zewnętrzny.
- Jak mogę otrzymać komórkę swojej żony lub dziewczyny;
- Kontroluje działania komórkowe 6 klasa.
- Netflix maj 2021: nowości, które warto obejrzeć?
- 1. Korzystanie z techniki!
- Cztery właściwe sposoby na odbieranie historii czatu z innych telefonów iPhone!
- Get Childs Facebook History Chat potajemnie.
Niewątpliwie był też wściekły, gdy został oskarżony o tchórzostwo. Snape był potężnym czarodziejem , wykazującym się doskonałymi umiejętnościami w wielu różnych dziedzinach magii. Posiadał również subtelny i niezwykle analityczny umysł.
Severus Snape | Harry Potter Wiki | Fandom
W rezultacie Snape był niezwykle inteligentny, posiadał umiejętności strategiczne. Był również mizantropem, który nienawidził każdego dziecka pod swoją opieką. Wyjątkiem od tego byli Ślizgoni. Cenił logikę i przebiegłość ponad magiczną moc.
Bądźcie spokojni i wiedzcie, żem jest Bóg
Jako profesor, Snape był znany ze swojej surowej i autorytarnej postawy wobec nauczania. Snape podobnie jak profesor McGonagall , potrafił utrzymać spokój w klasie bez większego wysiłku. Jego standardy dla jego zajęć były znacznie wyższe niż u innych profesorów, gdyż pozwalał tylko uczniom z najlepszymi wynikami na kontynuowanie nauki na prowadzonych przez niego zajęciach. Wykazywał również ogromne zamiłowanie do czarnej magii , dlatego też bardzo często prosił Dumbledore'a o stanowisko nauczyciela obrony przed czarną magią , niestety bez większych rezultatów.
Kiedy dyrektor zdecydował się wreszcie przyjąć jego kandydaturę, wykładał przedmiot z czcią i wielkim oddaniem. Wykazał się również większą sprawiedliwością wobec uczniów i obniżył swoje standardy co do przyjmowania na swoje zajęcia. Przyjął również Crabbe'a i Goyle'a , pomimo niezadowalających wyników na egzaminach, uznając to przyjęcie jako formę aresztu.